Τη νέα αυτή θεώρηση υιοθέτησε και η ψυχολογία με στόχο την αντιμετώπιση προβλημάτων βασισμένη όμως πια στην αιτιολόγησή του προβλήματος στα πλαίσια των εγγενών και δυναμικών ιδιοτήτων στα κοινωνικά συστήματα, όπως η οικογένεια, η εργασία, ή σχέση του ζευγαριού. Δίνοντας λοιπόν έμφαση πια στις επιμέρους σχέσεις των μερών που απαρτίζουν το σύστημα, καταδεικνύονται οι συνεχείς αλληλεπιδράσεις και οι ανταλλαγές πληροφοριών με τα άλλα μέρη του συστήματος. Υπάρχει λοιπόν ένας αλληλοπροσδιορισμός που χωρίς την κατανόηση του δε θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε συμπεριφορές που όπως μας λέει η συστημική θεωρία δεν είναι ανεξάρτητες.
Η θεραπεία βασίζεται στην κατανόηση του αιτήματος του πελάτη για βοήθεια λαμβάνοντας υπόψη τη θέση και το ρόλο του θεραπευόμενου σε ένα συγκεκριμένο σύστημα. Έτσι ο θεραπευόμενος βγαίνει από την άδικη θέση του προβληματικού καθώς γίνεται ακατανόητο πως ότι βιώνει δεν είναι ανεξάρτητο της δυναμικής της ομάδας που ανήκει.
Όλα τα είδη θεραπείας αναπτύχθηκαν και εξελίχθηκαν στα πλαίσια της καλύτερης και αποτελεσματικότερης αντιμετώπισης των ανθρώπινων θεμάτων, προβλημάτων και διαταραχών. Είναι σημαντικό να γίνει σαφές πως η κάθε προσέγγιση παρέχει έναν διαφορετικό τρόπο βοήθειας στον πελάτη και για το λόγω αυτό σήμερα είμαστε σε θέση να επιλέγουμε αυτό που μας ταιριάζει καλύτερα.
Η προσωπική μου άποψη βασίζεται σε δυο βασικά σημεία.
Πρώτον η καλύτερη ψυχοθεραπεία είναι αυτή που συγχωνεύει στοιχεία από όλες τις θεραπευτικές προσεγγίσεις και τα εφαρμόζει ανάλογα με τη περίσταση. Η σφαιρική γνώση όλων των θεωριών και των τεχνικών που η κάθε προσέγγιση αναδεικνύει μπορούν να χρησιμοποιηθούν αρμονικά και να στοχεύσουν στο καλύτερο αποτέλεσμα για τον θεραπευόμενο. Έτσι και αλλιώς οι έρευνες αποδεικνύουν ότι διαφορετικές προσεγγίσεις φαίνονται να είναι πιο αποτελεσματικές σε διαφορετικές διαταραχές.
